WebAudit Blog

Wejścia bezpośrednie czy też ruch bezpośredni (direct traffic) oznaczają wizyty ludzi, którzy odwiedzili naszą stronę wpisując bezpośrednio URL, albo korzystając z zakładek. To wiemy. Mamy też w statystykach jakiś procent tego ruchu, który trzeba obejrzeć i przeanalizować osobno.

Niestety, jak wspominałem już na łamach tego bloga, a także w wystąpieniu podczas Semcampu – ruch bezpośredni w Google Analytics może zostać łatwo wypaczony. Dlaczego należy się w ogóle przejmować takimi wypaczeniami? Bo często jest to ruch, który należy do „innej działki” i który powinniśmy analizować osobno.

Jak to rozpoznać? Warto się przełączyć na segment zawierający tylko ruch bezpośredni:

Na co zwrócić uwagę?

1. Czy ruch bezpośredni w naszym serwisie jest nadzwyczajnie duży w porównaniu do innych? Trudno podawać tutaj konkretne wartości, ale zwykle wartości >35% powinny być już zapalać czerwone światełko.
2. Czy są nagłe spadki lub wzrosty wejść bezpośrednich?
3. Jeśli jest to wzrost, czy jesteśmy w stanie go powiązać z jakimś wydarzeniem zewnętrznym? (Np. polecenie naszego serwisu na łamach Radia Zet).
4. Czy nagłe zmiany trendu są skorelowane z innymi źródłami ruchu. Jeśli ruch się nie zmienił, a tylko zmieniła się jego struktura, to coś się mogło stać.
5. Przechodzimy do listy landing pages (Treść –> Najczęstsze strony docelowe). Czy są popularne jakieś URL-e, których z palca nie da się wpisać?

Jeśli zauważymy coś takiego, wtedy najpewniej coś nam psuje ruch bezpośredni.

Tematowi temu poświęcił jeden z ostatnich postów Avinash Kaushik, który opisał problemy jakie są z tym ruchem w Analytics oraz Site Catalyst.  Warto się z nim zapoznać w całości. Zobaczmy, jakie przyczyny psucia statystyk wejść bezpośrednich przedstawia:

1. Brak kodów śledzących na landing pages. Według Avinasha jest to najpopularniejszy błąd. Rzeczywiście, dział marketingu może sobie postawić na potrzeby kampanii microsajt zawierający 1 czy 2 strony, rzecz będzie na ostatnią chwilę i zapomni się o kodach śledzących.
2. Nieotagowane kampanie. No to jest standard – robi się kampanie banerowe, mailowe, social media, po czym ruch w serwisie wzrasta i nie wiemy w zasadzie z czego.
3. Źle otagowane kampanie. Bo komuś się pomyliło i wpisał „utm-source” (Analytics) albo „s-scid” (Site Catalyst), a nie „utm_source” i „s_scid”.
4. Przekierowania 302. Nie powinny być stosowane, bo nie przekazują referera (czyli informacji o poprzednio odwiedzanej stronie). Potrzebne są przekierowania z kodem 301.
5. Nie przekazanie tagów z kampanii przy przekierowaniu. W efekcie, coś co miało właściwe tagi trafia do nas jako ruch bezpośredni albo np. ruch organiczny (w przypadku przekierowań z reklam Adwords).
6. Obciążona strona docelowa i stary kod. W niektórych przypadkach kod Analytics może na stronie być, ale nie zdąży się załadować, bo np. klient kliknie od razu gdzie indziej – i mamy sytuację jak w punkcie 1. Tutaj rozwiązanie jest proste: trzeba przejść na kod asynchroniczny.
7. Linki do serwisu zakodowane w Javascript. To rzadki przypadek, w którym kliknięcia w takie linki nie przekazują referera.
8. Przejścia między https i http. Linki takie również nie przekazują referera.

Wygląda trochę strasznie. Jednak najczęściej gdy mamy problem, będzie to tylko jeden czy dwa z powyższej listy.