WebAudit Blog

Od jakiegoś czasu można obserwować moje wpisy na dwóch serwisach mikroblogowych: Blip i Twitter.

Dlaczego Blip?

Blip traktuję trochę jak rozszerzenie swojego bloga prywatnego. W zasadzie, od kiedy zacząłem blipować, na Vrooblogu piszę znacznie rzadziej. Znacznie łatwiej wrzucić komentarz, obrazek czy link na blipa, niż bawić się w pisanie osobnej notki na blogu. Bardzo lubię również tagi, które pozwalają na jednoczesne dyskutowanie na wielu „kanałach”.

A oto mój kokpit na blipie. Zapraszam.

Dlaczego Twitter?

Konto na Twitterze założyłem całkiem niedawno, a wpisy mają zupełnie inny charakter niż na blipie. Wynika to z przekonania, że Twitter to przede wszystkim mikroblog globalny, na którym obowiązującym językiem jest angielski. Dlatego na Twitterze piszę prawie wyłącznie po angielsku, a wpisy dotyczą m.in. usability, GTD, zamieszczam też ciekawe linki ze światowej blogosfery. Pisanie po polsku nie ma dla mnie sensu – tych samych czytelników znajdę na Blipie, a tylko zniechęcę tych anglojęzycznych.

Inna sprawa, ze z czytaniem osób, które „followujemy”, jest różnie. Zdarzają się ludzie dodający kogoś dla samego  dodania (i nadziei, że ktoś doda w odpowiedzi). Nawet jeśli pominiemy skrajności, w których ktoś śledzi po 50 tysięcy, to trzeba te liczby brać z dużym przymróżeniem oka. Podobnie jest zresztą ze statystykami czytelności RSS.

Nie rozumiem swoją drogą ludzi, którzy mają profile w kilku serwisach i na każdym piszą to samo. Tzn. rozumiem chęć jak największego zasięgu – ale z drugiej strony jeśli śledzę kogoś na jednym serwisie, to nie mam wtedy potrzeby tego robić na drugim.

A teraz: Follow me on Twitter!

Dlaczego nie Śledzik?

Nie. Dzisiaj nic o Śledziku. Wyjaśnieniu tego, dlaczego połowa Polski pisze ostatnio „5P13RD4L4J-5L3D21U” poświęcę jeden z następnych artykułów.

Oczywiście, poinformuję o tym na Blipie. :-)