WebAudit Blog

Chcę przeprosić stałych czytelników za pewną powściągliwość w pisaniu, trwającą od co najmniej kilku miesięcy. A czytelników jest trochę, liczba osób, które codziennie pobierają RSS waha się między 450-500 (według danych Feed Burnera). Niestety sprawy zawodowe i prywatne mocno odciągają mnie od dodatkowej aktywności.

Ale na wypadek, gdybyście nie mieli co czytać. Jens Meiert, specjalista z Niemiec umieścił na swoim blogu następujący zbiór: 25 excellent usability/UX articles and resources.

To podręczna biblioteczka materiałów o użyteczności, projektowaniu interakcji i badaniach, z których wiele powinien poznać każdy, kto zajmuje się użytecznością. Są tam

• artykuły – np. świetne wprowadzenie do tematyki projektowania przy użyciu person,
• schematy – klasyczne „Elements of User Experience” Garretta,
• no i opracowania – jak monstrualne Research-Based Web Design & Usability Guidelines

Polecam szczególnie to ostatnie. To już druga edycja, sponsorowana przez amerykański Departament Zdrowia. Można zamówić książkę (ale za darmo tylko w Stanach), lub pobrać PDF, optymalizowany niestety do druku, a nie do czytania na ekranie. Zawartość jest rewelacyjna. Zespół kilkunastu konsultantów wykonał benedyktyńską pracę. Zebrali większość najważniejszych publikacji z dziedziny usability wydanych po angielsku, następnie wyekstrahowali z nich niemal 200 wytycznych w różnych kategoriach, m.in. nawigacja, nagłówki, treść, sam proces projektowania. Sporo przykładów, ilustracji, a wszystko udokumentowane źródłami.

Co jest dla mnie bardzo ważne: każdej wytycznej towarzyszą dwie oceny. Pierwsza – „relative importance”, jak istotne jest to zalecenie? I druga – „strength of evidence”, czyli jak dobrze udokumentowane jest to zalecenie. Najwyższą ocenę dostają porady potwierdzone w badaniach empirycznych (czyli najczęściej – testach użyteczności), niższą – te które są jedynie efektem intuicji ekspertów, najniższą – te, co do których sami eksperci różnią się między sobą.

Dlaczego to takie przydatne? Kombinacja obu tych ocen pozwala zdecydować – na ile powinniśmy się daną sprawą przejąć, za co zabrać się w pierwszej kolejności, a wreszcie – czy możemy sobie pozwolić na świadome ignorowanie jakiejś zasady.

Nie dziwię się Nielsenowi, że ostatnią swoją książkę nazwał „Prioritizing Web Usability”. W ostatnich latach dorobiliśmy się całej masy zwyczajów, od „niebieskich, podkreślonych linków”, do różnych bardzo świeżych, związanych z interfejsami opartymi o Ajaxa (czytam właśnie „Ajax Design Patterns”). Lista niezgodności dowolnego serwisu z tymi różnymi zaleceniami zajmie często kilka stron drobnym maczkiem. I mając do dyspozycji tyle materiałów, nie jest często problemem takie niedociągnięcia wskazać. Uwagę specjalistów od użyteczności bardziej zajmuje więc pytanie – nie „co jest w tym złe”, ale „jak bardzo jest to złe” – i co wybrać do poprawiania.